Zell am Ziller en omgeving

Het dorp Zell am Ziller, de administratieve hoofdplaats van het Zillertal,
ligt op ongeveer 970 kilometer van Gent, 915 kilometer van Antwerpen, 920 kilometer van Brussel,
990 kilometer van Middelburg, 970 kilometer van Amsterdam en 1020 kilometer van Leeuwarden.

 
Het plaatsje ligt op 23 kilometer van de dichtsbijzijnde autosnelweg-afrit.
Het stadje ligt op 575 meter en telt 3500 inwoners. Slaapaccomodatie is er mogelijk voor 5100 toeristen.
Zell am Ziller ligt geografisch centraal in het Zillertal.
Heel erg toeristisch geëxploiteerd is het niet, althans niet in vergelijking met bijvoorbeeld de plaatsen Mayrhofen
en Hintertux, verder in het Ziller-dal, alhoewel 5100 bedden ook niet weinig is.
Ter plekke is het dal zeer breed door de aansluiting met het Gerlos-dal.
De plaats heeft zich dan ook over een grote oppervlakte verdeeld.
Alleen in het centrum dat aan de rivier de Ziller ligt, vormen de huizen een aaneengesloten façade.
Tussen de rivier en de spoorlijn ligt een pleintje met kinderhoofdjes (kasseien in het vlaams),
wat gezellige cafeetjes en kleine winkeltjes met ouderwetse uithangborden.
Daarbuiten, aan de overzijde van de spoorweg liggen de weiden en nogal saaie woonwijken met degelijke Oostenrijkse huizen.
Een uitzondering is de bosrijke wijk Hainzenberg die aan weerszijden van de weg naar Gerlos ligt.
Zell am Ziller is vooral geschikt als uitvalsbasis voor diverse uitstappen en wandelingen in het Ziller,
Gerlos en Tuxer-dal, zeker als men met de wagen op reis is.

 
Zell am Ziller heeft ook een mooi vrijetijdspark en een, vooral bij heerlijk weer, fraai openluchtzwembad

 
Wij bezochten met de kinderen aan het begin van het Gerlos-dal, bereikt via de eerder genoemde Hainzenberg,
een artisanale melkerij (Sennerei in het Duits) en de plaatselijke kinderboerderij, zeg maar.

 
Op loopafstand, zeg maar slenterafstand van de melkerij en de boerderij gingen wij ook een kijkje nemen in
een "Holzschnitzwerkstätte", een houtsnijkunst-atelier.
Daar vielen vooral de prachtige kerststalletjes op.
Buiten waren het natuurlijk de typische, soms trolachtige mensengezichten, die uit boomstammen gehouwen zijn, die in het oog sprongen.

 
Ter hoogte van Unterberg bezochten we ook nog een mooi kerkje, op zich niets speciaals natuurlijk,
maar het bijzondere was dat een gedeelte van de kerk, door de vroeger onderliggende steengroeve was ingestort,
en er nu in plaats van twee torens er maar een toren meer over was.

Wil je meer info over deze streek of andere, stel dan je vraag op het ALPENFORUM
------------------------------------------------------------------------